Archive for Miesiąc: marzec 2017
Tajemnice Pracowni: Piec
Wyposażenie pracowni plastycznej powinno być niezwykle różnorodne. Poznaliśmy już prasę walcową i koło garncarskie. W kolejnym odcinku „Tajemnice pracowni” poznamy komorowy piec garncarski.
Ceramika to rzemiosło, którego tradycje sięgają ery ludzi pierwotnych, oni zauważyli właściwości gliny i najprawdopodobniej przypadkowo odkryli możliwość wypalania w ogniu tej niezwykle plastycznej masy. Jedna z hipotez mówi, że nastąpiło to podczas suszenia koszy wiklinowych , których wnętrza aby nie wypadały nasiona lub mąka, wyklejane były gliną. Kosze zajęły się ogniem i spłonęły a glina wypełniająca wewnętrzne ściany w wyniku wysokiej temperatury stwardniała. Tak zaczęła się historia wypalania naczyń do potrzeb codziennego życia. Najstarsze znalezione wyroby ceramiczne datuje się na 13 tyś. lat p.n.e.
Na początku wypalano naczynia w ogniskach ale z biegiem lat człowiek zaczął tworzyć różne rodzaje pieców garncarskich od bardzo prostych jamowych i ziemnych po piece tunelowe i komorowe. Najistotniejszym zjawiskiem procesu wypalania jest zjawisko spiekania, w wyniku którego otrzymuje się naczynie o znacznie mniejszej gęstości surowca, ze względu na usunięcie wody z gliny podczas suszenia i obróbki termicznej. Sztuka wypalania naczyń nie była łatwa i na ogół przechodziła z ojca na syna.
Widocznym efektem pracy po zajęciach z gliną są małe formy rzeźbiarskie o charakterze użytkowym lub ozdobnym. Po procesie suszenia, który trwa kilka dni, kolejnym etapem jest wypalenie prac w specjalnym do tego celu przeznaczonym piecu. To niezwykłe urządzenie pozwala nadać rzeźbom trwalszy charakter Na wyposażeniu pracowni znajduje się elektryczny, oporowy piec komorowy, który przeznaczony jest do cieplnej obróbki wsadu przy temperaturze maksymalnej 1280 stopni C. Wsad umieszcza się w komorze grzejnej, w której termoregulator, znajdujący się na obudowie pieca, utrzymuje pożądaną wartość temperatury. Piec to metalowa konstrukcja wykonana ze stali i blachy nierdzewnej. Żaroodporna wymurówka komory złożona jest ze specjalnych porowatych kształtek. Zewnętrzna, cieplna warstwa izolacyjna wykonana jest z żaroodpornego włókna szklanego. Elementy grzejne – spirale, wykonane z drutu oporowego ułożone są kanałach wymurówki. Niewątpliwą zaletą pieca jest system regulacji temperatury. Piec wyposażony jest w programowalny regulator z wbudowanym zegarem realnego czasu i możliwością zapisu przebiegu temperatury w wewnętrznej pamięci regulatora. W pamięci urządzenia można zapisać 10 programów gdzie każdy przedstawia jedną krzywą temperatury tj. przebieg temperatury wypału w zależności od czasu. Kubatura komory pieca to przeszło 120 litrów przestrzeni, w której ustawia się wsad na 2 -3 półkach oddalonych od siebie kolkami dystansowymi. Cykl pracy pieca, załadowanie – wypał – studzenie trwa około 50 godzin.
Aby przekonać się jakie są efekty procesu wypalania zapraszam do odwiedzenia przykładowej galerii prac z 2015 roku. GALERIA